Ik schaam me rot.

 

Beste Nederlandse Voerenaren,


Ik ben een apolitieke geboren en getogen Voerenaar. Ik ben dialectspreker en Nederlandstalig.

En ik schaam me rot.


Ik ben nooit lid van een politieke partij geweest en zal dat ook nooit worden. Ik ben niemand iets verschuldigd, absoluut onafhankelijk. Ik kijk heel kritisch tegen de politiek aan: ik heb een hartgrondige hekel aan LEUGENS en HYPOCRISIE, WANBELEID, discriminatie en LEEDVERMAAK, cliëntelisme, MACHTSMISBRUIK, ZAKKENVULLERIJ, ...

Dat vind ik allemaal terug bij Voerbelangen (VB), en ik schaam me rot.


U vindt de mensen van VB in de dagelijkse omgang waarschijnlijk best aardig. Ze kunnen zo lekker Carnaval vieren, nietwaar? Zeker. En ze kunnen het allemaal zo mooi vertellen.  Inderdaad.

Maar ik heb ze, als commissaris van de regering, ruim 20 jaar lang ook meegemaakt in hun politieke handelen en daar zijn ze nauwelijks te herkennen. Hun handelen is niet om aan te zien. U kent het gezegde van die wolf in schapenvacht. Dat is het precies. En ik schaam me rot.


Uit plaatsvervangende schaamte besliste ik om toch op een lijst te gaan staan. Als lijstduwer op de lijst RAL (Respect  Avenir  Libertés)



LEUGENS en HYPOCRISIE

Voor hun propaganda nemen echte politici een communicatiedeskundoloog onder de arm. Die past de principes van reclamejongens toe: je zwakke punten moet je wegmoffelen, liefst door botweg het tegendeel van de waarheid te vertellen. Patente leugens dus. VB liet zich ook adviseren door zo’n professional. Vandaar de slogan “Voor een open Voeren”, terwijl de hele politiek van VB gericht is op uitsluiting van bepaalde mensen, net het tegendeel van openheid. Of waren ze zo cynisch dat ze met “open Voeren” bedoelden: de poorten staan wagenwijd open voor degenen die door VB weggepest worden? (4315 inwoners in 2000, 4194 in 2010; projectie: 3712 in 2020; bron: Vlaamse Overheid, www.aps.vlaanderen.be/lokaal/pdf/gemeente-2012/Voeren.pdf )


De heer Broers weet pertinent goed dat ik nooit lid van een politieke partij ben geweest, maar op zijn blog schrijft hij doodgemoedereerd het tegendeel. Ik zou overigens niet zomaar lid zijn van de eerste de beste partij, maar van dé partij die in Vlaanderen als de absolute boeman fungeert: de P(arti) S(ocialiste). Een patente LEUGEN dus. De bedoeling is mij te schaden. Dat is niet zo erg, ik kan wel tegen een stootje. Maar de systematische leugenachtigheid van dat soort politici is uiteindelijk altijd bedoeld om mensen schade te berokkenen, vaak ook de kleine luyden. Ook hier in Voeren.

Daar baal ik van.


Een ander voorbeeld? Neem de recente brochure van VB over de 100 realisaties. Op de inleidende pagina staat het weer eens: VB zou in 2001 geconfronteerd zijn geweest met een enorme, ondraaglijke schuld en ze konden dus niet anders dan alle bezittingen van de gemeente te verkopen.

Even de cijfers die u kunt vinden op dezelfde website van de Vlaamse Overheid hierboven. In 2001 beliep de schuld zo’n 2,9 miljoen €. Met de opbrengst van de verkopen (ca. 5 miljoen €) loste VB die schulden voortijdig af. In 2003 stond de teller op nog slechts 16.295 €. In 2010 beliep de schuld opnieuw meer dan 3 miljoen €. VB presteerde het dus om in 7 jaar tijd een diepere put te graven dan hun voorgangers in tientallen jaren. Het is dus het een of het ander. Ofwel was die schuld in 2001 inderdaad een ware ramp, maar dan is de situatie anno 2012 de absolute, fatale catastrofe. Ofwel is de huidige situatie niet zo erg, maar dan was die in 2001 helemaal niet erg. En dan is het hele verhaal weer eens: patente LEUGENS.


Wie gelooft die mensen nog?” vroeg iemand ooit.

WANBELEID

Nu blijft de vraag: als ze opnieuw voor 6 jaar aan de macht komen, hoe hoog staat de schuldenberg dan in 2018? En wie zal dat allemaal moeten betalen?

De hardwerkende Voerenaar, zoals dat heet. U en wij. En later onze kinderen nog.


Waar komt die financiële put opeens vandaan?

In hun brochure met de 100 realisaties proberen ze de lezer te overrompelen met tientallen kleinigheden, oké, dat doen alle politici. Eigenlijk komt het er voornamelijk op neer dat ze de wegen een onderhoudsbeurt hebben gegeven, twee pleinen en een straat hebben gerenoveerd, een brandweerkazerne en een milieupark hebben gebouwd en een fietspad hebben aangelegd. En het administratief personeel is in 12 jaar tijd op zijn minst verzesvoudigd.


Fietspad

Het fietspad kwam in de plaats van een omleidingproject dat de vorige bestuursmeerderheid al in 2000 volledig had uitgewerkt om de verkeerschaos in het Bovendorp in ‘s-Gravenvoeren definitief uit de wereld te helpen. U herinnert zich vast nog de eindeloze werken voor dat fietspad, hoe we in Schophem maandenlang moesten slalommen tussen de putten in het wegdek (en op de bon vlogen als we tussen twee gaten eventueel 34 km/uur reden). Die putten kwamen er doordat de aannemer van VB de toestemming kreeg om het asfalt veel, veel te vroeg af te frezen, zodat hij het als fundering voor het fietspad kon gebruiken. Waarom mocht hij dat? Was dat wel volgens de regels? Hoeveel teerhoudend asfalt zat daar misschien in? (Teerafval is kankerverwekkend en mag nooit zomaar hergebruikt worden.)


Van een oplossing voor de chaos in het Bovendorp is na 12 lange jaren VB-beleid nog steeds geen spoor te bekennen.

Hoeveel keer hebt u dat fietspad persoonlijk gebruikt? En hoeveel keren hebt u zich doodgeërgerd vanwege de opstoppingen in het Bovendorp? Is dat verantwoord beleid?


KMO-zones en bouwzones.

De KMO-zones zijn weer een project dat al vóór 2000 door de vorige bestuursmeerderheid werd opgestart. Waar staat het na 12 lange jaren VB-beleid? Nergens. De prietpraat over de verantwoordelijkheid van RAL in die vertraging slaat natuurlijk nergens op: er werd wel een controleprocedure gevraagd over de toch heel aanzienlijke bedragen die in het spel waren, maar die zorgde hooguit voor een paar maanden vertraging. Geen 12 jaren. KMO-zones zouden voor werkgelegenheid ter plaatse kunnen zorgen, maar daar zou VB geen controle over hebben. Dat interesseert ze dus niet. Vandaar die tergende traagheid.

Ook privé bouwprojecten zouden ze niet onder controle hebben. Stel je voor: in nieuwe privé woningen zouden wel eens Franstaligen kunnen gaan wonen! Geen sprake van. Dus werden alle mogelijke nieuwe bouwprojecten in Moelingen, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven en Remersdaal in de kiem gesmoord. Alleen is overgebleven het ‘grootse’ project in ’s-Gravenvoeren, heel toevallig tussen de Vlaamse Kursaal en de Vlaamse Provinciale School. Enerzijds puur favoritisme dus. Anderzijds gaat het ook om een project dat totaal door de gemeente, dus door VB, gecontroleerd zou kunnen blijven. Dat project zal wel in ijltempo uitgevoerd worden, want het past perfect in de demografische zuiveringspolitiek van VB.

Is dat in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?


Brandweerkazerne

Als je huis in brand vliegt had je graag een brandweerkazerne in je eigen straat. Natuurlijk, maar iedereen beseft wel dat je niet in elk dorp een brandweerkorps kunt hebben. Nergens in de wereld heb je een eigen brandweerkazerne voor 4000 inwoners. Behalve hier in Voeren. Werkten de brandweermannen van Herve dan zo slecht? Neen, zelfs de burgemeester geeft in zijn slijmerige stijl toe dat “de jongens van Herve” goed werkten. Waarom moesten ze dan weg? Waren er ooit communicatiestoornissen tussen hen en Nederlandstalige Voerenaren? Nooit. Maar ze behoorden tot een verkeerde volksgroep, het waren Walen, en Walen moeten uit Voeren verdwijnen. Is de dienstverlening van de brandweer nu beter? Neen, daar was het ook helemaal niet om te doen.

De stad Bilzen zal niet lang blijven betalen voor Voeren, want de financiële situatie is er rampzalig. Als ik tenminste de website van de N-VA mag geloven, u weet wel de partij van de heer Broers (zie https://bilzen.n-va.be/verkiezingen2012/programma)

Financieel is een brandweerkazerne voor 4000 inwoners totaal onverantwoord. Op den duur wordt dat onhoudbaar.

En wie zal dat allemaal betalen? De hardwerkende Voerenaar, zoals dat heet. U en wij. En later ook onze kinderen nog.


Noodoproepen

Van communicatiestoornissen gesproken. Vroeger hadden Nederlandstalige Voerenaren klachten omdat ze bij noodoproepen (nr. 100/112) niet altijd goed begrepen werden. Als dat zo was, dan vind ik dat heel erg, want er konden mensenlevens op het spel staan. De regering hevelde toen de oproepen uit Voeren over van het callcenter van Luik naar dat van Verviers, waar voornamelijk Duitstaligen opnamen. Er waren geen problemen van verstaanbaarheid meer, maar toch nam VB daar geen vrede mee. Zelfs met Duitstalige Walen wilden ze niet te maken hebben en de oproepen werden uiteindelijk overgeheveld naar het callcenter van Hasselt. Daar begrijpen ze nu de Franstalige Voerenaren heel vaak niet, maar dat is voor VB van geen enkel belang. Nu staan zeker geen mensenlevens meer op het spel, maar levens van Franstaligen!

Is dat in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?


Milieupark

Nergens in de wereld heb je een eigen compleet milieupark voor 4000 inwoners. Behalve hier in Voeren. Waarom? Vroeger konden de mensen met hun spullen naar Visé of Plombières. Men had ook nog afspraken met Margraten of Maastricht kunnen maken, maar neen, de laatste banden met Wallonië moesten absoluut doorgeknipt worden. Punt uit.

Financieel is een milieupark voor 4000 inwoners totaal onverantwoord. Op den duur wordt dat onhoudbaar.

En wie zal dat allemaal betalen? De hardwerkende Voerenaar, zoals dat heet. U en wij. En later ook onze kinderen nog.


Administratief personeel

In 2000 werkten naast de gemeentesecretaris 3 (drie) administratieve personeelsleden. Twaalf jaren later zijn het er zo’n 20. Zes maal meer. Oké, een bepaalde uitbreiding was zeker nodig. Maar zes maal meer? Toegegeven, in andere gemeenten maken de politici het nog bonter. Maar dat is voor mij geen excuus. VB stelt dat voor als een positieve maatregel voor het verhogen van de tewerkstelling. Dat deden ze vroeger in de Sovjet-Unie ook en zo hadden ze officieel geen werkloosheid. Het gaat niet om werkgelegenheid, dat is een LEUGEN. Zoals in die andere gemeenten, bij die andere politici, is het ook hier doodgewoon een vorm van peperduur cliëntelisme:

En wie zal dat allemaal betalen? De hardwerkende Voerenaar, zoals dat heet. U en wij. En later ook onze kinderen nog.


Pesterijen, discriminatie en LEEDVERMAAK

In dezelfde brochure staat ook weer het andere deuntje: “geen taalpolitieke herrie meer” en “respect voor elke inwoner en zijn taal volgens de wettelijke normen”.


Je moet het maar durven!

Ten eerste: wat was die “taalherrie” die vroeger wel zou hebben bestaan? Hebben de mensen van RAL vroeger ooit één Nederlandstalige Voerenaar belet zijn taal te gebruiken? Ten tweede: welke wet? Heel doelbewust schrijft VB telkens weer “de wet”, waar bedoeld wordt: ministeriële circulaires die door 3 gerechtshoven onreglementair zijn verklaard. Ofwel puur eigenzinnige, kwaadwillige interpretaties van de wet.


Ik ben Nederlandstalig. Ik ben ook neerlandicus. En ik schaam me rot.

Ik heb mijn hele leven gewerkt om de kennis en de verspreiding van het Nederlands te bevorderen. Ik heb onder meer het boek Drempelniveau Nederlands als vreemde taal gepubliceerd bij de Raad van Europa. Zowat alle leerboeken die de laatste 25 jaar in de lidstaten van de Raad van Europa en elders in de wereld zijn verschenen om het aanleren van het Nederlands te bevorderen, zijn door dat boek geïnspireerd. Wat “de verdediging van het Nederlands” betreft, hoef ik dus van niemand lessen te ontvangen.


Zeker niet van de mensen van VB, die hier in Voeren beweren dat zij ook “de zaak van het Nederlands” zouden verdedigen. Maar die niets positiefs doen. Die alleen maar negatief handelen, TEGEN dorpsgenoten die een andere taal spreken –meestal geboren en getogen Voerenaren, geen nieuwkomers. Met lui als de VB-ers wil ik niet geassocieerd worden. Tegen geen prijs.


Welke wet dwingt ze om op de verplicht tweetalige straatnaamborden de Franse tekst kleiner te schrijven dan de Nederlandse? Is dat in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?

Welke wet dwingt ze de idiootste argumenten te verzinnen om straatnamen als “Pley” of “Kattestraat” niet in het Frans te hoeven vertalen? Is dat in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?

Welke wet dwingt ze om in het telefoonboek de gekste kronkelingen uit te halen om maar te beletten dat de telefoonnummers van het gemeentebestuur in het Frans”(‘Administration communale’) door de wetten van het alfabet vóór de nummers onder “Gemeentebestuur’ zouden komen te staan? Is dat in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?

Futiliteiten, vindt u misschien. Maar het typeert de “daders”. Ze zijn gebiologeerd door de “taalherrie”, ze denken aan niets anders. Maar ze beweren schaamteloos dat anderen voor die “taalherrie” verantwoordelijk zouden zijn. Eigenlijk is het ze er telkenmale om te doen de sprekers van het Frans te vernederen, ze schade te berokkenen. En daar trots op te zijn. Neen, sorry, maar zoiets noem ik niet futiel. Dat heet Schadenfreude, stompzinnig nationalistisch leedvermaak.


Er is veel erger. Die HYPOCRISIE. Overal bazuint de burgemeester rond dat hij met Franstalige Voerenaren altijd Frans spreekt, terwijl hij dat wettelijk niet hoeft. Dat is waar, maar daar gaat het niet om. Ook Franstaligen zijn potentiële kiezers. Die praat hij dus naar de mond en dan vinden de naïefsten onder hen dat “die burgemeester nog zo slecht niet is”. Ordinair cliëntelisme dus. Maar het echte probleem is dat al die mensen normaal niet voortdurend naar het gemeentehuis zouden moeten trekken, als zij alles automatisch in hun taal konden doen. In de echte wet is dat zo voorzien. De laaghartigheid van VB kent echter geen grenzen: om de kleine mensen hun luttele taalrechten te ontfutselen maken ze zelfs misbruik van tikfouten die in 1962 zijn begaan. Een typist(e) vergat in de tekst van de taalwet in 1962 namelijk enkele woorden zoals “formulieren” of “verklaringen”. Sinds VB dat ontdekte, moet alles via formulieren gebeuren. Dan kunnen ze met het gezicht van de vermoorde onschuld tegen de Franstaligen zeggen (in het Frans, natuurlijk, “hypocrisie oblige”): “de wet verbiedt ons –helaas, driewerf helaas Franstalige formulieren te gebruiken, maar het gemeentepersoneel staat natuurlijk klaar om u te helpen bij het invullen van Nederlandstalige formulieren”. “Die mensen zijn zo sympathiek, zo hulpvaardig, nietwaar”. Allicht, maar ze verrichten onnodig werk. De burgers zouden dat best zelf kunnen opknappen, meteen in hun eigen taal. En geloof me gerust, de wet biedt wel degelijk die mogelijkheid. Althans als de bestuurders een klein beetje minder taalnationalistisch en een beetje meer tolerant en te goeder trouw zouden zijn.

En wie moet al dat onnodig werk betalen? De hardwerkende Voerenaar, zoals dat heet. U en wij.


Angst

Het kan nog veel erger. Mensen die thuishulp van het OCMW krijgen, zijn meestal boven de 80 jaar en/of gehandicapt. De minst weerbaren onder ons dus. Zij ontvangen maandelijks een factuur van het OCMW. Toen de taalwet nog te goeder trouw werd toegepast kreeg ieder die automatisch in zijn eigen taal. Perfect dus, geen probleem. Later gaven Vlaamse ministers via de befaamde –onreglementair verklaarde circulaires de opdracht om iedereen zulke documenten eerst in het Nederlands toe te sturen. Vroegen de betrokkenen toch om een Franse versie, dan kregen ze die. Nu krijgen ze die helemaal niet meer. De burgemeester schrijft hun een brief met totaal eigenzinnige en krankzinnige argumenten om die weigering te verantwoorden, schuift die brief onder de neus van zijn partijgenoot en OCMW-voorzitter G. Ernon en zegt: “onderteken dit”.

En de heer Guy Ernon Sr., doctor in de genees-, heel- en verloskunde, ondertekent de brief alsof die van het OCMW uitging. Ook al gaat hij absoluut niet akkoord met de inhoud, hij tekent. Hondstrouw. Slaafs.

Of veeleer: doodbenauwd. Hij is bang van de heer Broers.

Iedereen is bang van de heer Broers, en terecht: hij is een gevaarlijk man.


Geweldpleging

Vraag het gemeenteraadslid G. Happart maar, die weet er alles van. Die is verkozen door de Voerense kiezers en hij vertegenwoordigt meer in het bijzonder Franstalige kiezers. Een gemeenteraad is bedoeld om onze vertegenwoordigers te laten debatteren en op basis van dat debat gegronde besluiten te nemen. Een jaartje geleden bestond raadslid Happart het om tijdens de gemeenteraad de taal van zijn kiezers, Frans te (blijven) praten. Zo’n lef ging de heer Huub Broers, burgemeester van Voeren en dus in het bijzonder verantwoordelijk voor ons aller veiligheid, op de zenuwen. Wat deed hij dan maar? Hij stond op, trok naar de zondaar toe en probeerde met geweld de microfoon uit diens handen te rukken. Dat lukte niet zomaar en bij de schermutselingen kwam zijn rechterhand duidelijk in het gezicht van de heer Happart terecht. Dat had alles weg van een rake mep.

Jawel, midden in een gemeenteraad, fysiek geweld door de burgemeester tegen een zittend gemeenteraadslid, echt waar.

Dat kan niet, denkt u zeker, dan zou hij toch veroordeeld en gestraft zijn. In Nederland allicht. Maar hier zijn we niet in Nederland, hier zijn we in Vlaanderen, in ons nieuwe nationalistische Vlaanderen. Hier moest een eventuele tuchtmaatregel door de bevoegde minister getroffen worden. En die minister behoort simpelweg tot dezelfde Vlaams-nationalistische partij als de burgemeester (N-VA). Resultaat: de heer Broers werd zo onschuldig bevonden als een pasgeboren lammetje. Sanctie: NIHIL. Een twintigtal mensen kunnen over die regelrechte aanslag getuigen, maar er is niets gebeurd.

Is dat in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?


Bemoeizucht als machtsinstrument

Zoals geweten speelt de heer Broers graag de bezige bij. Hij is overal en altijd persoonlijk aanwezig, ook bij gebeurtenissen waar hij absoluut weg zou moeten blijven.

Waarom hangt hij bij verkiezingen voortdurend rond in de omgeving van de stembureaus, of zelfs binnen de bureaus? Daar moet hij als politieke figuur wegblijven natuurlijk, anders gaat het op intimidatie lijken. Maar dat kan hem niets schelen, zo krijgen de mensen de indruk dat hij overal een vinger in de pap heeft, dat je hem liever niet op zijn tenen trapt, en dat is wat hem interesseert. Voorzitters van stembureaus zouden hem natuurlijk tot de orde moeten roepen, maar wie heeft die moed?

Als burgemeester heeft hij in zijn gemeente een statuut van “officier van bestuurlijke politie”, niet van gerechtelijke politie. Hij vertegenwoordigt de uitvoerende macht, niet de rechterlijke macht.  De politieaangelegenheden waar hij zich mee bezig mag houden, zijn –om het eenvoudig uit te drukken haast uitsluitend van preventieve aard. Zodra ergens de mogelijkheid bestaat dat een situatie kan uitmonden in een gerechtelijk onderzoek, met belangenconflicten tussen verschillende partijen, moet hij als de bliksem van het toneel verdwijnen, ook bijvoorbeeld bij verkeersongevallen. Natuurlijk mag hij helpen bij het verzorgen van slachtoffers of het beveiligen van de plaats, maar daarna heet het: wegwezen. Als regeringscommissaris had ik precies diezelfde politionele bevoegdheid, ik weet dus waar ik het over heb. Ik heb altijd angstvallig de scheiding der machten gerespecteerd. Nooit ofte nimmer ben ik dan ook “blijven plakken” waar een gerechtelijk onderzoek nodig zou kunnen blijken, ik was als de dood voor misverstanden. Voor geen geld had ik de indruk willen wekken dat ik een gerechtelijk onderzoek zou kunnen proberen te beïnvloeden. Voor mij was dat niet moeilijk, ik had geen politieke ambities.

Maar de heer Broers kan het niet laten. Overal wil hij ostentatief aanwezig zijn, en ik kan u garanderen dat dit bij de mensen soms voor huiveringwekkend zware misverstanden heeft gezorgd. Ik kan, ik wil niet geloven wat zulke mensen geloven over het optreden van de heer Broers. Hopelijk ging het telkens maar om een verkeerde indruk. Die indruk was echter te wijten aan die bemoeizucht van de heer Broers, en die bemoeizucht fungeerde en fungeert nog steeds als machtsinstrument.

Is dat allemaal in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?


ZAKKENVULLERIJ

Ik herinner het me nog heel goed: toen de gebroeders Happart vroeger tot parlementslid werden verkozen, stonden de blaadjes van VB constant vol met de gevleugelde woorden “Voeren heeft hun geen windeieren gelegd”. Dat was bedoeld om bij de lezers een absolute verontwaardiging op te roepen.

Over het huidige geval Huub Broers ontwaar ik bij VB geen spoor van verontwaardiging. Toch liet de heer Broers zich vóór de parlementsverkiezingen van 2010 door de partij N-VA omkopen om zijn eigen partij (CD&V) te verraden. Hij spoorde de kiezers openlijk aan om niet voor zijn partij, maar voor de N-VA te stemmen. Als judasloon ontving hij een lekker senatorpostje. Zonder verkozen te zijn.

Bedrag van het extraatje: 6000 € netto per maand.

Pure zakkenvullerij, zoals bij vele andere beroepspolitici.

En wie betaalt? De hardwerkende belastingbetaler, zoals dat heet. U en wij.


Is dat allemaal in het belang van het Nederlands? Is dat in uw belang?


Machtsgeilheid en schaamteloosheid

Bij de verkiezingscampagne van 2006 had de heer Broers het al eens geflikt. Hij gaf een nepinterview aan iemand die met hem op de lijst van VB stond. Het ging toen al voornamelijk over zijn privé leven. Het gebeurde waarschijnlijk ook op aanraden van een communicatiegoeroe, maar tja, het deed allemaal vooral platvloers stroperig, nogal belachelijk aan.


Anno 2012 loopt het helemaal de spuigaten uit. Nu bestaat de heer Broers het om de tragedie van zijn vrouw als verkiezingsargument te gebruiken. Mevrouw Broers is inderdaad zwaar gehandicapt, dat is een onbeschrijfelijke tragedie. Wie dat zelf niet heeft meegemaakt, kan zich allicht niet voorstellen wat dat allemaal inhoudt.

Maar dat haar man haar tragedie breed uitsmeert om in een verkiezingscampagne stemmen te ronselen, neen, dat kan er bij mij niet in. Als hij niet inziet dat dit het toppunt –dieptepunt van de respectloosheid is, dan is het met hem heel erg gesteld. Geen enkel normaal mens doet zoiets.

Nog nooit heb ik zoiets meegemaakt, ook niet bij de meest verachtelijke beroepspolitici.


Het is het niveau van de riooljournalistiek. Maar riooljournalisten schrijven over publieke personen die voor hen wildvreemden zijn. De heer Broers schrijft hetzelfde over zijn familieleden, over zijn eigen gehandicapte vrouw.

De riooljournalisten doen het om het lieve geld, de heer Broers doet het om de lieve MACHT (en indirect ook wel om het geld, onder meer om dat extraatje van 6000 € netto per maand).


Als hij zelfs voor zijn gehandicapte vrouw geen respect kan opbrengen, hoe zou je dan verwachten dat hij wel respect zou hebben voor mensen die volgens de principes van het taalnationalisme tot een andere natie behoren, Franstaligen met name.

Misselijkmakend, walgelijk. Sorry, ik vind de passende woorden niet. Bah!


Mocht één enkele kiezer zich door propaganda van dit bedenkelijk allooi laten beïnvloeden, dan zou dit tevens een tragedie voor onze democratie zijn.


Hopelijk reageren mondige, kritische kiezers net omgekeerd en stemmen ze net niet voor zulke schaamteloze mensen. Dat zou dan een triomf voor onze democratie zijn.




Beste Nederlandse Voerenaren,


Denk even na. Waar ligt uw belang?

Zeker niet bij Voerbelangen.


Jaren geleden waarschuwde een Vlaamse opponent al.

“Pas op. Voerbelangen = Broersbelangen”, blokletterde hij.

Hij had gelijk.


Wilt u medeplichtig zijn aan al dat “politicasterige” gedoe, aan de leugens, de discriminatie, het schrikbewind, de zakkenvullerij, de schaamteloze machtsgeilheid?


Neen zeker.


Stem dan voor een gezond alternatief, wars van politieke spelletjes. Voor mensen die opnieuw de principes van goed rentmeesterschap willen toepassen. Eerlijk en respectvol. Ook tegenover u.


Stem voor


ral  -  Respect Avenir Libertes

Commentaar